Op vrijdag 18 november 2022 vieren we in heel België al onze ondernemers. Vanuit een bepaalde visie nemen zij wel berekende risico’s om banen en welvaart te creëren voor onze maatschappij. De ondernemer is dus een belangrijk maatschappelijk weefsel om vooruit te gaan als samenleving. Ook Trappen Lauwers wordt geleid door een gedreven ondernemer. Vandaag vertelt bestuurder Eric Lauwers zijn verhaal en hij nodigde daarvoor een collega-ondernemer uit, Rob Van De Perre van het familiebedrijf Van De Perre.

Stel jezelf en je onderneming eens kort voor.

Rob: Ik ben Rob Van De Perre en ben bedrijfsleider van Van De Perre, een familiebedrijf met drie medewerkers waar wij voornamelijk veranda’s, ramen en deuren in hoogkwalitatief hout in eigen atelier maken en gaan plaatsen bij onze klanten. 

Eric: Dank je wel om hier vandaag bij te zijn Rob, altijd leuk om over ondernemerschap te kunnen praten. Ik ken Rob trouwens vanuit de Unizo werking van Kasterlee waar wij beiden bestuurders zijn. We vinden het allebei heel belangrijk om ons netwerk en kennis te delen met gelijkgestemde ondernemers. Ik ben dus Eric Lauwers en sinds 1999 zaakvoerder van Trappen Lauwers, een ambachtelijke trappenmakerij in Kasterlee met 10 medewerkers. We hebben een eigen atelier en plaatsingsteam en begeleiden onze klanten naar hun droomtrap. We leveren jaarlijks om en bij de 300 trappen af.

Hoe ben je in het ondernemerschap terecht gekomen? Vanaf wanneer wist je dat je zelfstandige wou te worden? 

Rob: Bij mij was het van kinds af aan al duidelijk dat ik ondernemer wou worden en in het familiebedrijf stappen. Toen ik afstudeerde in 1996 ben ik dan ook onmiddellijk in mijn vader zijn voetsporen getreden en ben ik actief geworden binnen Van De Perre. Ondertussen ben ik al 26 jaar bezig en ik doe mijn werk nog ontzettend graag. Klanten ontmoeten, met hout bezig zijn en plaatsingen samen met mijn medewerkers doen, daar geniet ik ontzettend hard van.

Eric: Mijn weg naar ondernemerschap is anders gelopen. Het is mooi om te zien dat iedereen op een andere manier vervelt tot ondernemer. Ik kreeg eind jaren ‘90 te horen dat mijn toenmalige baas geen personeel meer wou, enkel onderaannemers. Toen was ik ook al even trappen aan het plaatsen bij particulieren na de werkuren. Ik heb besloten om als onderaannemer voor mijn toenmalige werkgever te beginnen en het te proberen als zelfstandige. Maar ik was een dertiger en had misschien nooit volledig zelfstandige geworden als ik die kans niet kreeg. Toch besloot ik de sprong te wagen en heel gradueel en organisch mijn onderneming uit te bouwen tot wat ze vandaag is. 

Op welke manieren ben je gegroeid als ondernemer?

Eric: Ondernemen is people management. Je moet goed mensen leren lezen en kunnen omgaan met verschillende karakters. In het begin ben je soms goedgelovig als ondernemer en geef je vertrouwen aan personen, zij het klanten, onderaannemers of leveranciers, en die kunnen dat vertrouwen beschadigen. Dat is jammer, maar je leert steeds bij.

Rob: Daar sluit ik mij zeker bij aan, Eric. Het is belangrijk dat je goed mensen leert inschatten. Zelf heb ik ook geleerd om heel flexibel te zijn, de wereld is continu in beweging en je moet mee als ondernemer. Door continu een brede blik op wat er leeft te houden, kan je blijven groeien als bedrijf en als persoon.

Eric: Inderdaad en dat is een valkuil om vast te geraken in de ratrace. Het is heel belangrijk om af en toe eens uit te zoomen. Zeker in tijden wanneer het wat minder gaat, want die perioden heb je zeker ook als je onderneemt, moet je jezelf een spiegel durven voorhouden en kritisch zijn. Maar net die continue leercurve maakt het ondernemerschap de mooiste ambacht die er is, naar mijn mening.

Wat vind je het moeilijkste aan een bedrijf te leiden?

Eric: Zaken uit handen geven, dat heb ik echt moeten leren. Toen ik mijn eerste werknemer heb aangeworven, heb ik moeten leren delegeren en managen. Dat vond ik ontzettend moeilijk omdat ik kwaliteit zo hoog in het vaandel draag. Echter heb ik nu geleerd dat, als je je met de juiste mensen omringt, je echt bergen kan verzetten. Ik heb het geluk een topteam te hebben waarop ik kan rekenen. Met een half woord begrijpen we elkaar bij Trappen Lauwers. Maar ook voor een goed gesprek is steeds tijd en ruimte. 

Rob: Als ondernemer moet je inderdaad ook een manager zijn, zeker in familiale bedrijven zoals de onze. Wel heb ik ook wat moeite met de bureaucratie die soms heerst in België. Het is sowieso niet het meest ondernemersvriendelijke land en soms slorpen administratieve taken veel van je tijd op. Daar haal je minder energie uit dan een plaatsing bij een tevreden klant natuurlijk.

Eric: Klopt volledig Rob. Op administratief en bestuurlijk niveau kan er heel veel vereenvoudigd worden. Keep it simple en schrik mensen niet af om te ondernemen. We dragen veel bij aan de welvaart en creëren jobs, maar worden daar niet altijd voor beloond. Zonder te willen klagen want we doen onze job enorm graag. 

Hoe ben je omgegaan met de snelle opvolging van crisissen, gaande van de coronacrisis tot de energiecrisis vandaag. Hoe ga je daarmee om en wil je soms niet de handdoek gooien?

Rob: Crisissen dwingen je tot kalmte als ondernemer. Je gaat je wat conservatiever opstellen, zeker als familiebedrijf is het dan belangrijk om buffers op te bouwen en te zien dat je de shock kan opvangen. We hebben ten slotte niet alleen een verantwoordelijkheid ten opzichte van het bedrijf, maar ook ten opzichte van de families van onze werknemers. Voorzichtigheid en kalmte zijn raadzaam in dergelijke crisissen.

Eric: Met corona en de energiecrisis kunnen we wel spreken van een shift in bedrijfsstrategie. Je bent veel meer met cijfers bezig. Wat is de correcte prijs voor mijn product? Een heel belangrijke vraag in een wereld waarin zowel de grondstoffen, de energie / elektriciteit als het personeel continu duurder wordt. Prijsaanpassingen zijn nodig om het overleven van de onderneming te vrijwaren. 

Rob: Inderdaad, vroeger was het ook eenvoudig om een gemaakte offerte aan een afgesproken tarief te leveren. Nu kopen we massaal voorraden in zodat we onze offertes en gemaakte afspraken netjes kunnen nakomen. Dat vinden we ontzettend belangrijk naar onze klanten toe om hun vertrouwen te mogen behouden. 

Eric: Daar zetten wij ook op in. Onze houtvoorraad is gevoelig opgekrikt sinds de prijzen de pan uitswingen. Ook daar is het steeds anticiperen op de storm die op je afkomt en je moet als ondernemer met veranderende en uitdagende situaties kunnen omgaan. 

Waar wil je binnen vijf jaar staan met je onderneming?

Eric: We willen graag verder doen op dit elan en met ons team van 10 medewerkers mooie trappen blijven afleveren voor tevreden klanten. Qua materialen kan er natuurlijk nog enorm veel veranderen en ik zie ook een steeds belangrijkere rol voor duurzame afwerkingsmogelijkheden en het milieu. Daar proberen we met het Jane Goodall Institute alvast op in te spelen. Een onderneming moet futureproof blijven.

Rob: Daar sluit ik me bij aan, ik kijk de toekomst graag tegemoet. Het is inderdaad zo dat er uitdagende tijden aankomen, zeker in onze bouwsector. Maar met onze ervaring gaan we op toekomstbestendige manier voortwerken.

Welke tips heb je voor jonge ondernemers en starters of mensen die dromen van een eigen bedrijf?

Rob: Waag de sprong, maar neem je tijd om rustig te groeien en zoom regelmatig is uit op je onderneming. Je zit snel in continu afwerken van taken zonder naar het groter plaatje te kijken, zeker in een opstartfase.

Eric: Vooral dat rustig groeien is belangrijk vind ik. Laat je onderneming organisch uitgroeien. En kies iets wat je met volle goesting en passie doet. Ondernemen is heel hard werken en je moet er plezier en energie uitputten om je elke dag voor de volle honderd procent in te zetten.